=EMMİLİ İLE GÖK HÜSEYİNİN HİKAYESİ=

EMMİLİ KORKARMI KORKMAZMI

(Emmili Hüseyin KÜÇÜK, Gök Hüseyin CAZDAN, Hacı Ahmet AYDIN  her üçüne de rahmet )

                Emmili köyde hiç bir şeyden korkmaz, gözü pek, atılgan olarak bilinir ve söylenirmiş.

               Yaz günleri köylüler yaylaya çıktığı için köyde hemen hemen hiç kimse kalmazmış, kalsa da ancak avar, pamuk, küncü susam vs. sulamaya gelenler kalırmış.

               Gök Hüseyin de yaylaya hiç çıkmaz yazın sahilde kalırmış.

               Halk arasında emmili korkmaz, korkmaz diye nam salınca  Gök Hüseyin bunu korkutmaya karar vermiş ve bir gün Emmili ’ nin ortağı Hacı Ahmed ile sahile avar sulamak için geldiğini  görmüş, akşam Hacı Ahmed’ in evinde kalacaklarını öğrenmiş ve bir plan yapmış.

                Gecenin geç vaktine kadar sulama yapan Emmili ve Hacı Ahmet eve karanlıkta gelmişler, gaz lambasını yakmışlar, yemeklerini yemişler, yatakları açmışlar ve tam lambayı söndürüp yatacakları sırada evin bir köşesindeki kapalı yere (eski evlerde hamamlık denir) beyaz bir çarşafa bürünerek saklanan Gök Hüseyin birden içerden kapağı hızla açar  ve ;

HO….HHHOOOO….HAAA. HAHAAAA.

gibi değişik kelimelerle olanca gücüyle bağırınca

emmili allühekber, allahüekber, la ilahe illallah,  velahavle, velahavle vela guvvete illabillah, essela tüvessela, amentübillah, yasin, subaneke, ettahiyatü,  Ahmet ulan bi okusana, ulan bi yakınnaşsana,Ayetelkürsiyi okusana ”  

 gibi konuşmalarla yüksek sesle bağırmaya başlamış ve iyi bir şekilde korkmuş.  

(Emmili Hüseyin KÜÇÜK, Gök Hüseyin CAZDAN, Hacı Ahmet AYDIN  her üçüne de Allah’tan rahmet )

(Bu hikaye gerçekten olmuş ve ben bunu 1973 yılında dinlemiştim.)

ekleme tarihi:21 kasım 2007 
Güncelleme: 14 haziran 2008
Gönderen: Orhan KOÇAK
Ekleyen: Nurcan Koçak